Obligacje charakteryzują się tym, że co pewien czas, z góry ustalony (kwartał, rok) wypłacane są posiadaczowi obligacji odsetki, zwane kuponami. Oprocentowanie obligacji może być zmienne (wówczas oprocentowanie zmienia się co najmniej raz w roku i jest uzależnione od stopy zwrotu innych krótkoterminowych instrumentów finansowych, jak np. bony skarbowe) albo stałe. Obligacje o stałym oprocentowaniu dzieli się na: zwykłe albo kuponowe (najbardziej rozpowszechnione, najczęściej z kwartalnym wypłacaniem odsetek), bez odsetek – zero-kuponowe – dyskontowe – czyli obligacje, w których nie wypłaca się odsetek, a na koniec terminu wykupu posiadacz obligacji otrzymuje wartość nominalną obligacji. Jego zysk w tej sytuacji jest różnicą pomiędzy wartością nominalną a ceną sprzedaży obligacji. Są także obligacje ogołocone, w których sprzedaje się oddzielnie korpus i kupon, każda z tych części posiada jednak swój własny termin wykupu, sprzedaje się je z dyskontem, podobnie do obligacji zero-kuponowych. Taki podział w płatnościach pozwala na wygodne zaplanowanie spłaty, same obligacje ogołocone po raz pierwszy pojawiły się w Stanach Zjednoczonych w 1982 roku. Wartość nominalna obligacji to najczęściej w Polsce 100 lub 1000 zł, w Stanach Zjednoczonych to kwota 1000 dolarów, a obligacje, które są emitowane z mniejszą wartością nominalną, nazywa się obligacjami niemowlęcymi.
Obligacje, kupony i oprocentowanie
